oliwnej przed tabernakulum. Przebiegli tamtędy z oczami wbitymi pilnie w ziemię. Bali się cmentarza i krzyży bielejących wokół absydy.<br>- No i co? - spytał Kajaki na schodach.<br>- Kiszka z wodą. Przed nimi drżały leciutko różowe i rzadkie światła Dolnych Młynów.<br>- To gdzie on się podział?<br>- Skąd ja mogę wiedzieć?<br>- Przecież ciągle pada. Musiał się gdzieś schować. Chwilę milczeli, słuchając jednostajnego poszumu.<br>- A może na przystanku - spytał niepewnie Kajaki.<br>- Zobaczymy. Koło stacyjki, już w dole, odpoczęli trochę, a potem wpełzli do rowu, skąd widać było żwirowaty peron i poczekalnię oświetloną mętną żarówką, skrytą za drucianą koszulką.<br>- Jest! - prawie krzyknął Polek i przycisnął łokciem