poeta w Polsce barometrem, <br>340<br>Drukując nawet w "Linii" czy "Kwadrydze". <br>Pękł, tak nazwijmy, kolektywny walor <br>I wspólna wiara ludzi nie łączyła. <br><br>Świadomy wtedy w ironię się chronił <br>I jak na wyspie żył między swoimi. <br>345<br>Bardziej świadomy przed sobą udawał, <br>Że głośnym bóstwom składa cześć z narodem. <br><br>Gałczyński pragnął padać na kolana. <br>Głębokiej prawdy pełne jego dzieje: <br>Tej, że poeta bez ludzkiej wspólnoty <br>350<br>Jest jak szum wiatru w suchych trawach grudnia. <br>Nie jemu zwyczaj podawać w wątpliwość, <br>Chyba że piętno zdrajcy zechce dostać. <br>Niech tutaj będzie wreszcie powiedziane: <br>Jest ONR-u spadkobiercą Partia. <br>355<br>A poza nimi nic nigdy