A wciąż myślisz o tym kiełkującym w tobie człowieku.<br> Żyjemy w potwornej epoce, bo każdy z nas mógł po prostu zostać wyskrobany. Każdy mógłby stać się ziarnem krwi, niewielką fasolką na dnie metalowego pojemnika. Życie człowieka to dziś zupełny przypadek. Trochę zależy od miłości, trochę od kaprysu. Nawet ten szmaciany pajac w spiczastej czapce z dwoma białymi plamami, którego sadzasz przed sobą na parkiecie, troskliwie opierając o ścianę, nawet on istnieje bardziej konkretnie niż ten okruch życia, który ukrywasz w sobie. Dla niego tańczysz, jemu kłaniasz się podobnie spiczastą czapką z białymi pomponami, przed nim wirujesz na palcach w kusej, koronkowej