chwilę do mojego stolika?<br> Mężczyzna wyglądał na zaskoczonego.<br> - Proszę bardzo - odparł z wahaniem.<br> Usiedli.<br> - Mam dla pana list z dwudziestego piątego stycznia<br>- wyrecytował Wojciuch bez zająknięcia.<br> - Czy to sprawa z tysiąc dziewięćset trzydziestego<br>dziewiątego roku? - zapytał uśmiechając się.<br> - Zgadł pan. Johann jestem - dopiero teraz przedstawił<br>się nieznajomemu.<br> Wydobył z ukrycia pakiecik i podał Fircewiczowi.<br> - To z Budapesztu.<br> - Tak, domyślam się. Rad jestem, że pana widzę. Chętnie<br>porozmawiałbym z panem. Może jednak przejdziemy do mnie,<br>tutaj trochę niezręcznie.<br> Wyprowadził Wojciucha na zaplecze, a stamtąd do swego<br>mieszkania. Jak się okazało, Fircewicz był właścicielem<br>restauracji i zajmował przylegające do niej mieszkanie na<br>parterze