parterze. Potłukła się tylko i naburmuszona wróciła do domu rozpocząć na nowo życie przy boku męża. Zamierzała prowadzić bardzo urozmaicony i bogaty tryb życia. Wstawała rano, jadła nieskomplikowane śniadanie, szła do sklepu kupić coś do jedzenia, wracała i po drugim śniadaniu zabierała się do sporządzenia pysznego niskokalorycznego obiadu, po obiedzie pałaszowała deser z cukrem dla diabetyków, teleexpres na ekranie był sygnałem do sporządzenia i spożycia kolacji. Wszystko na bazie imaginacyjnych kalorii. Bez cukru. Bez cukru. Bez pudru. <br>Miała tylko nadzieję, że jak już będzie w niebie, to się naje za wszystkie czasy. Tam podobno tak jest.<br>- Czegoś mi w życiu brakuje