zdołał <br>uczynić nawet jednego kroku. Upadł bezwiednie na ziemię, <br>tuż pod poruszającym się krzakiem. Nos, usta i płuca <br>wypełniała mu słodka i mdląca woń. Do jego uszu <br>przestały też docierać odgłosy strumienia i szelesty <br>doliny.<br><br>Kręgi liści były coraz niżej, jakby zwabione bliskością <br>ciała ludzkiego. Ujrzał, jak dotykają jego boku palczastymi <br>wyrostkami. Któryś z liści przechylił się i spłynęła <br>z niego kropla czarnego płynu, padając na pierś Awaru. <br>Inne rozprysły się na jego udach i kolanach. Jeden z najniższych <br>liści na wężowatej łodydze przywarł do ramienia <br>Awaru, a jego wyrostki długo zaginały się i drgały <br>jak palce usiłujące zaczepić o nierówności