magnetycznej. Nie musi być ona ściśle zgodna z szerokością geograficzną, bo przecież bieguny magnetyczne zmieniają położenie. Jeśli więc chcemy sprawdzić zgodność rekonstrukcji opartych na paleomagnetyzmie z rzeczywistymi stosunkami geograficznymi, odwołać się musimy do kopalnego zapisu zjawisk związanych ze zróżnicowaniem stref geograficznych na powierzchni Ziemi. Posłużyć się do tego można danymi paleoklimatycznymi. Wnioskujemy o położeniu geograficznym jakiegoś obszaru Ziemi na podstawie występującego na nim osadu wraz ze szczątkami organizmów (ryc. 4.3-4.5). Ściślej rzecz ujmując, na podstawie prawidłowości w rozmieszczeniu różnych rodzajów osadu w stosunku do dawnych biegunów i równika. Samo występowanie osadów uważanych za związane z jakąś strefą klimatyczną