się, że wypuszczamy z rąk ostatnią szansę rozbicia Rzymu. Za parę miesięcy może to być nieosiągalne... Rozważcie to dobrze. Na dziś dosyć, ale zbierzemy się jeszcze za dwa, trzy dni. Wojsko odpocznie, może innego ducha nabierze.<br>Wodzowie rozeszli się w milczeniu. Spartakus siedział chmurny, zamyślony. Oliwa skwierczała w lampce i paliła się słabym płomieniem. Drgnęła zasłona u &lt;orig&gt;wnijścia&lt;/&gt;.<br>Wszedł Sotion.<br>- Dlaczego nie było ciebie na naradzie, Sotionie? - zapytał z wymówką Spartakus.<br>- Zatrzymałem się dłużej u twego synka - odparł zgnębionym głosem Sotion.<br>Spartakus podniósł głowę.<br>- I co?<br>- Dziś znowu gorączkuje. Jest mu gorzej. Myślę, Spartaku, że tylko na południu lub w Kampanii