szczególnie zaś rygoryzmu <br>założeń cecylianizmu. Świadczą o tym jego msze, które przede wszystkim, jak <br>sądzę, są świadectwem indywidualnych przemyśleń i rozwiązań doświadczonego kompozytora <br>dotyczących współczesnej mu mszy wielogłosowej.<br> Missa Mariae Claromontanae (nr 1) odznacza się ciemnym kolorytem (co wiąże <br>się z typem obsady chóru męskiego, lecz być może stanowi także paralelę do barwy <br>Obrazu Jasnogórskiego), jednolitością wyrazu, przewagą spokojnych, płynnych <br>fraz i skupionym typem ekspresji. Msza ku czci Św. Teresy od Dzieciątka Jezus <br>­ jak na to wskazuje dedykacja kompozytora ­ pozbawiona formalnego tytułu (nr <br>2) charakteryzuje się stylem pełnym patetycznej ekspresji, z bogatą partią organową <br>o orkiestrowym charakterze. Ze stylem polifonii wokalnej