perspektywicznie zintegrować, nie zaś osłabić. Przejawy zjawisk określanych mianem patologii czy dezorganizacji społecznej nie muszą bowiem stanowić zasadniczego zagrożenia dla podstawowych wartości społeczeństwa. Dezorganizacja społeczna uważana jest za uosobienie zła z przyczyn pozamerytorycznych, w wyniku zastosowania ocen wartościujących przez obserwatora oraz członków jego klasy społecznej.<br><br>Krytyka kierunku badań określanego jako patologia społeczna uległa z czasem wyraźnemu przewartościowaniu. Lata osiemdziesiąte i dziewięćdziesiąte są okresem rozwoju tej problematyki.<br><br>Do zbioru "patologia społeczna" (bądź "dezorganizacja społeczna") można zaliczyć kilka co najmniej nurtów i koncepcji analiz. Są to:<br><br>1. Koncepcja dewiacji kulturowej. Jej przesłanką jest teza o istnieniu społeczeństwa zorganizowanego (zrównoważonego, normalnego), w którym rozwój