zbitka pojęciowa"), zawierający subiektywny, wysoce negatywny ładunek ocenny. U jego podłoża leży przyjmowanie utopijne założenie o istnieniu niegdysiejszego ładu społecznego przeciwstawianego negatywnemu patologicznemu stanowi społeczeństw późniejszych. Tymczasem chodzi tu być może o wysoce zorganizowany system konkurencyjnych norm, których różnorodność może społeczeństwo perspektywicznie zintegrować, nie zaś osłabić. Przejawy zjawisk określanych mianem patologii czy dezorganizacji społecznej nie muszą bowiem stanowić zasadniczego zagrożenia dla podstawowych wartości społeczeństwa. Dezorganizacja społeczna uważana jest za uosobienie zła z przyczyn pozamerytorycznych, w wyniku zastosowania ocen wartościujących przez obserwatora oraz członków jego klasy społecznej.<br><br>Krytyka kierunku badań określanego jako patologia społeczna uległa z czasem wyraźnemu przewartościowaniu. Lata osiemdziesiąte i