ważne jest również, aby rodzice wczuwając się w przeżycia dziecka, nie poddawali się im. Mogą bowiem sięgnąć do własnych zasobów, doświadczeń, które pomogą im opanować ten stan.<br>W doświadczaniu empatii wyróżnia się kilka etapów.<br>1) pojawienie się w nas cielesnych objawów stanu emocjonalnego (np. napięcia), kiedy towarzyszymy komuś, kto przeżywa pewne uczucia,<br>2) na podstawie własnego doświadczenia życiowego określamy, o jakie to uczucia może chodzić (np. lęk),<br>3) zadajemy sobie pytanie, czy przeżywany stan wewnętrzny odpowiada naszej obecnej sytuacji (np. czy mamy podstawy do tego, żeby się czegoś bać?) - pojawia się refleksja, czy ten stan emocjonalny jest rzeczywiście mój,<br>4) może