powiecie.<br>Więc na targach i jarmarkach<br>Próbowały mleko w garnkach,<br>Skoro świt budziły ludzi,<br>A kto w porę się nie zbudził,<br>Ten miał cały dzień zatruty,<br>Tak mu piały dwa koguty.<br><br>Już o siódmej głośne pianie<br>Zwoływało na śniadanie,<br>Ściśle kwadrans przed dwunastą<br>Jadło obiad całe miasto,<br>Potem znów koguty piały<br>Dając pianiem tym sygnały,<br>By się sklepy zamykały.<br>A wieczorem o dziewiątej<br>Rozbrzmiewały wszystkie kąty<br>Powtarzanym wprost bez liku:<br>Kukuryku! Kukuryku!<br>I natychmiast cała dziatwa<br>Spać się kładła gasząc światła.<br><br>Dużo lat koguty piały,<br>Piejąc władzę sprawowały.<br>Aż któregoś piątku z rana<br>Zaszła rzecz niespodziewana:<br>Jeden z miejskich szałaputów<br>Był