prędkości światła. Całkowita energia cząstki w ruchu musi być równa sumie jej energii kinetycznej i związanej z masą energii spoczynkowej. Teoria podaje związek kwadratu tej całkowitej energii z pędem cząstki i jej masą. Aby zatem otrzymać wartość energii, należy z tego wyrażenia wyciągnąć pierwiastek kwadratowy. Jak wiemy jednak z algebry, pierwiastek ten może mieć zarówno wartości dodatnie, jak i ujemne. W fizyce klasycznej ujemne wartości energii nie miałyby żadnego sensu fizycznego. Przejścia od energii ujemnej do dodatniej musiałyby się bowiem odbywać w sposób ciągły. Po drodze musielibyśmy więc przejść przez zerową wartość energii, a to jest przecież niemożliwe, gdyż cząstka musi