określony jest aktywnością odbiorcy i rodzajem struktury rudymentarnej (łatwe, trudne dzieło sztuki) i będzie on na tyle silny, że rozpocznie się proces dynamizacji, dzieło zostanie otwarte co oznacza, że system dzieła sztuki będzie dążył do zredukowania działania sygnału inicjującego i będzie katastroficznie przekształcał strukturę rudymentarną w strukturę zaktualizowaną dla osiągnięcia pierwotnego stanu równowagi stabilnej. Tym samym system może osiągnąć maksimum i "przeskoczyć" do drugiego minimum w postaci struktury zaktualizowanej. Interesująca jest tutaj obserwacja, że gdy dzieło wychodzi z sytuacji estetycznej, analogicznie dochodzi do redukowana działania sygnału inicjującego i tym samym do katastroficznego przejścia struktury zaktualizowanej w strukturę rudymentarną dla osiągnięcia stanu