obłoku gazu i pyłu międzygwiazdowego, jakich wiele w Drodze Mlecznej. Jakieś 4,6 miliarda lat temu obłok ten zapadł się pod wpływem własnej grawitacji w spłaszczony, wirujący dysk. W jego centrum, gdzie gęstość i temperatura były największe, zaczęły zachodzić reakcje termojądrowe i tak powstało Słońce. Reszta gazu i pyłu z pierwotnego obłoku wirowała wokół rodzącej się gwiazdy. Pył zlepiał się w coraz większe ziarenka i opadał ku płaszczyźnie przechodzącej przez środek dysku. Tam z zestalonych gazów i ziaren pyłu zwolna powstawały skalno-lodowe bryłki, które w końcu osiągały rozmiary kilku kilometrów. Obiegając Słońce, bryłki te zderzały się ze sobą i tworzyły