takich procesów wskazuje na jeszcze jedną cechę oddziaływań jądrowych. Dotychczas traktowaliśmy je jako oddziaływania dwuciałowe. Jeżeli dołączymy trzeci nukleon, to oddziaływania w takim układzie trzynukleonowym będą sumą oddziaływań między parami nukleonów 1-2, 2-3 i 3-1. Innymi słowy uważamy, że wprowadzenie trzeciego nukleonu nie modyfikuje oddziaływań między dwoma pierwotnymi nukleonami, że nie ma siły trzyciałowej, która zależałaby jednocześnie od wszystkich trzech nukleonów. Obraz ten się zmieni przez uwzględnienie możliwości chwytania wirtualnego mezonu z powstaniem stanu wzbudzonego nukleonu. Przecież na przykład pierwszy nukleon może przekazywać pion drugiemu nukleonowi, przy czym zamieni się on na wzbudzony nukleon , a ten rozpadając się