ma miejsca dla niego, dla "Ignaca". Ale czy to nie znaczy, że pogarda dla zdrajców i linoskoczków jest w nim większa niż solidarność z taką masą ludzką, która uczciwie pragnie i żąda lepszej drogi do socjalizmu? Lewandowski zadrżał na myśl, że popełnił wczoraj największy błąd swojego życia. Że po raz pierwszy znalazł się w okrutnym, strasznym osamotnieniu komunisty, czyli człowieka, dla którego osamotnienie równa się wyrokowi hańby &lt;page nr=48&gt;. Tak, tak! To była właśnie owa śmiertelna samotność - wczoraj, kiedy go wywożono za bramę "Anzelma", dziwacznie i śmiesznie skulonego w żelaznej skrzynce taczek, wśród tłoczącego się szpaleru ludzi, robotników, towarzyszy...<br> Tak, tak. Powinien był