cię zrujnować. <br>- Nie mamy długów. Będziemy żyć z pensji. I też będzie dobrze. <br>Łzy zakręciły jej się w oczach. <br>- Jesteś dla mnie taki łaskawy - powiedziała. <br>- Nie, to ty jesteś łaskawa dla mnie, o pani! - rzekł, przytulając ją. <br>- Uwielbiam cię - szepnęła mu do ucha. <br>- Z wzajemnością - odszepnął. <br>Tej nocy po raz pierwszy Ewelina spała spokojnie. Obudziła się pełna dobrych myśli, nagle wydało się jej niemożliwe, aby to wszystko, w co włożyła tyle serca, miało się okazać okrutną pułapką. To będzie sukces! Musi być, należy tylko gorąco w to wierzyć. Mechanik, którego pan Duda wybrał spośród innych, był młody, za młody, zdaniem Eweliny