w drugiej połowie IV wieku p.n.e.<br>Jedno w każdym razie jest pewne: ostateczna redakcja jest dziełem kapłanów-kopistów, którzy pozostawali pod wpływem religijnych reform króla judzkiego Jozjasza (640-609 p.n.e.). Przemawia za tym wyraźnie zaznaczająca się tendencja wartościowania wydarzeń historycznych w duchu teokratycznym. Według tych założeń pierwszym obowiązkiem królów było służenie Jahwe i podporządkowanie się arcykapłanom. Ocena ich działalności uzależniona jest od tego, w jakim stopniu spełniali ten postulat.<br>Saul uwikłał się w ostry konflikt z arcykapłanem Samuelem i dlatego nie znalazł łaski w oczach redaktorów. Natomiast Dawid, wierny zausznik kapłaństwa, cieszy się ich bezgranicznym pobłażaniem. Niektóre