owłosionych, oczy wielkie jak talerze i ręce potwornie długie, wyciągające się jak ptasie szpony. A nad tym wszystkim, w żółtym prześwietlonym elektryką powietrzu, wznoszą się pionowo błękitne pasemka dymu tytoniowego - węże o siedmiu głowach, pastorały i laski o dziwacznych rękojeściach, chmury i trąby powietrzne, rozpływające się w górze, płochliwe i pierzchające przed dźwiękiem szklanek i popielniczek.<br>- Chodź no tu, chłopcze, słyszysz? - Pikuś! Takie same wino, jak było! - Hallo! Co jest z tym Furmintem? - Jak tam z tym piwem?<br>- Kawalerze, proszę tu podać czarnej kawy. - Hallo! Jeszcze jedną karaflcę!<br>- Te - zawołał jakiś opasły jegomość wyciągając ku niemu rękę z talerzykiem - weź to