i zmienną zależną. Wybór współczynnika determinacji (r2) opartego na współczynniku korelacji liniowej w sytuacji, gdy dane empiryczne wykazują wyraźny trend krzywoliniowy, może doprowadzić do bardzo znacznego niedoszacowania badanej zależności. Właściwy w takiej sytuacji byłby albo wybór wskaźnika eta-kwadrat (h2), albo postępowanie oparte na analizie składowych regresyjnych (por. rozdz. 12., pkt. 7. oraz rozdz. 13., pkt. 4.). W tym przykładzie mieliśmy sytuację, w której mimo wyboru trafnego planu badawczego, umożliwiającego testowanie hipotez traktujących o zależnościach nieliniowych, "niedouczenie" statystyczne badacza spowodowało, że nie doszacował on (i to znacząco!) siły związku między zmienną niezależną a zmienną zależną. Przykłady można by mnożyć, ale - jak