niemieckiego, czy też socjalistycznej ojczyzny pracujących mieści w sobie schemat nie inny niż pochwała patriotyzmu i męstwa w czasach Platona. Propaganda faszyzmów roztacza obrazy "nowego ładu", w którym, w przeciwieństwie do dawnego nieporządku demokratycznego, narody będą mogły żyć szczęśliwie, nie obawiając się bezrobocia, wojen i ucisku ekonomicznego, tego dzieła żydo-plutokracji. Pracujący mają być otoczeni opieką, kobieta-matka znajdzie lepsze warunki, niż w społeczeństwach opartych na szacunku dla pieniądza, a udział w powszechnym dobrobycie i harmonii ma być wydzielony narodom stosownie do ich zasługi. <br> Kłamliwość podobnych zapewnień nie zmienia samego faktu zwracania się do poczucia słuszności, do pragnienia sprawiedliwości w człowieku