przecież większej ludzkiej potrzeby psychicznej, niźli radości z własnej codziennej pracy i z poczucia wspólnie wykonanej uczciwej roboty.<br> Przez wiele lat kierowali mną ludzie o niskim poziomie wykształcenia szkolnego, lecz bogaci doświadczeniem zawodowym i posiadający poczucie silnej więzi z podległą im załogą. Organizację działań zespołów ludzkich w bezpośrednim wydobyciu prowadzili po mistrzowsku. Niechże świadczą wspomnienia.<br> Kierownik oddziału wydobywczego miał więcej władzy wówczas niż teraz dyrektor kopalni. Był samodzielnym gospodarzem swojego podwórka i dawał je w dzierżawę na uczciwych i zrozumiałych warunkach. Rzadko spotykało się go pod ziemią, ale w pierwszym dniu każdego miesiąca osobiście dzielił robotę. Tak! Robotę dla ludzi, nie ludzi