teatru cenił najwyżej operę, a nie - tragedie widziane w nie najlepszym wileńskim teatrze.<br>Mickiewiczowskie widzenie Szekspira bliskie jest na pozór Schleglowskiemu entuzjazmowi dla świetnie ukazanych charakterów i namiętności. Wykracza jednak dalej nie tylko w kwestii wyobraźni, także w zakresie formułowania konkretnych ocen różnice są wielkie - na przykład według Schlegla Szekspir po mistrzowsku ukazywał ducha dawnych Rzymian, według Mickiewicza tu akurat jest "mniej szczęśliwy".<br>Oto przykłady, jak bardzo interpretacja (a nie tylko ocena) dzieł Szekspira bywała uzależniona od estetycznych poglądów pisarzy odwołujących się do jego dzieła.<br>Nazwisko Szekspira znalazło się potem między innymi w tytule głośnego tomu szkiców Stendhala o teatrze, Racine i