w przeczuciu swej rychłej śmierci i nie zdążył dokończyć. Kompozycja na chór, orkiestrę i cztery głosy solowe została dokończona przez innego kompozytora już po śmierci Mozarta. Requiem jest pełne niesamowitej inwencji, obfituje wątkami melodycznymi cudnymi swym bogactwem także harmonicznym. Głównie przemawia do słuchacza śpiewność melodii, piękne frazy melodyczne, także te poboczne. Wyraz emocjonalny tej muzyki cechuje się wysoką złożonością, jakby wielotorowością, płynie z dramatyzmem przez dysonanse ku kulminacjom. Zwłaszcza Kyrie ma fakturę polifoniczną bogatą, splatającą się i rosnącą jak koronki katedralnych wież pnących się w nieskończoność ku niebu, aż wreszcie na szczycie napięcia jakby to niebo się otwiera - następuje pauza ciszy