wojny domowej rządy Karola (1600-1611) były krwawe. Przywódców opozycji stracono na rynku w Linkäping (1600). Inni przeciwnicy króla salwowali się ucieczką do Polski bądź - wcześniej czy później - położyli głowy pod katowski topór. W sprawach państwowych Karol IX ufał tylko sobie oraz oddanym ludziom w rodzaju kanclerza dworu, plebeja z pochodzenia, dr Nilsa Chesnecopherusa, którego wpływy przekraczały możliwości wszystkich członków rady razem wziętych. Z punktu widzenia sposobu sprawowania władzy Karol nawiązywał do starych wzorów z czasów ojca, brata Jana, a nawet najstarszego brata Eryka XIV. Istnieli wprawdzie arystokratyczni ministrowie, ale cóż z tego, skoro poza kierowanymi przez zaufanych ludzi króla skarbem