więc ulokowane gdzieś blisko prymitywnych rekinów.<br><br>&lt;tit&gt;Rekiny paleozoiczne&lt;/&gt;<br><br>Wczesne rekiny, wpółwystępujące od początku dewonu z plakodermami, zajmowały w ekosystemach miejsca odmienne od swoich dzisiejszych krewniaków. Ich drobne zęby, z trzema zazwyczaj ostrymi wierzchołkami, zestawione w liczne spirale zębowe na krawędzi pyska, pozwalały na skuteczne pochwycenie zdobyczy, ale nie na jej pocięcie. Dopiero we wczesnym karbonie wyeowoluowały rekiny o zębach centymetrowych rozmiarów, być może wypełniając miejsce w przestrzeni ekologicznej opróżnione przez ryby pancerne. Stare zęby w ich spiralach zębowych nie ulegały obłamaniu, jak u rekinów dzisiejszych, lecz pozostawały nieczynne, zagłębione w tkanki po zewnętrznej stronie szczęk. Ta oczywista konstrukcyjna ułomność została wkrótce