lat został przywódcą Silnych Serc, elitarnego stowarzyszenia wojowników. Miał odtąd prawo nosić na ramieniu długą czerwoną szarfę. W czasie walki wręcz powinien był zająć centralne miejsce i wbić jeden koniec swej piki w ziemię. Tam musiał trwać i walczyć, a w razie porażki tylko członkowie bractwa mogli sprowadzić go z pola bitwy. Według opinii jego towarzyszy był z charakteru uparty, nieustraszony, zawzięty, nigdy też nie myślał o poddaniu się - tak samo jak bizony. Podczas straszliwych śnieżyc nigdy nie odwracają się one tyłem do wiatru, odwrotnie - pochylając łby, brną naprzeciw zamieci.<br>Siedzący Byk został wodzem Hunkpapów po śmierci ojca, w 1860 roku. Powiedział