przypadały na Zaduszki; w tym okresie miasto atakowała armia proszalnych bab i dziadów, która zewsząd ściągała do stolicy. W 1883 roku jedna z gazet naliczyła przy ośmiu kościołach 353 żebraków &lt;q&gt;obojej&lt;/&gt; płci (przeważały kobiety), a na samym cmentarzu Powązkowskim dorachowano się ich blisko 400. Żurnaliści używali stylu godnego relacji z pola bitwy: &lt;q&gt;"Miasto wygląda jak oblężona twierdza, gdzie na każdej ulicy spotyka się pikietę, na każdym podwórzu patrole dziadowskie atakujące publiczną litość"&lt;/&gt;.<br>Prasa drugiej połowy XIX wieku niejednokrotnie alarmowała, że wiele osób przejawiających wstręt do pracy bierze się za &lt;q&gt;"kunsztowne żebractwo"&lt;/&gt;. Chwytają się różnych sposobów, tworząc nową gałąź oszustów. Specjalizują się w