akademii, jak i w programach szkolnych stale przypominano, że stosunki między Wysoką Portą a Krakowem układały się pokojowo aż do początków XVII stulecia. Kwestionując zasadność wymienionych powyżej beatyfikacji, tłumaczono, iż król, który złamał podpisany uprzednio z sułtanem rozejm, nie powinien być obiektem kultu. Przy Stanisławie Żółkiewskim przypominano zaś, iż opuścił pole bitwy pod Cecorą i został zabity w trakcie ucieczki.<br>Pacyfikacji nastrojów miała służyć również pojednawcza polityka wobec Kościoła katolickiego, któremu pozwolono zatrzymać znaczną część posiadanych przedtem majętności. Tolerowano także chodzenie ludności chrześcijańskiej do kościołów, próby wprowadzenia języka tureckiego do nabożeństw spaliły wszakże na panewce.<br>Polityka rozmiękczania przyniosła jednak pewne rezultaty: część