Przyjaciele z jednej wioski, jeden powołany do służby w wojsku &lt;orig&gt;bana&lt;/&gt;, drugi - powstaniec. Lecz to zawahanie trwa tylko chwilę. Zaraz ramiona wznoszą się do ciosu, a usta wykrzykują to samo klanowe zawołanie.<br>Widział Magwer konających ludzi, którzy jeszcze chcieli zabijać. Psy z potrzaskanymi łapami, wciąż kąsające nogi wrogów. Kołujące nad polem bitwy, krzyczące ptaki, którym rozdeptano gniazda.<br>Te dwa sposoby widzenia dopełniały się. Pierwsze - z góry, z daleka - ułatwiało ocenę przebiegu walki. Było niczym oglądanie glinianych żołnierzyków rozstawionych na piasku przez małych chłopców. Drugie pozwalało obejrzeć bitwę prawdziwą, poznać jej smak, zapach i dotyk.<br>Wsłuchać się w jej pieśń.<br>*<br>Na prawym skrzydle