Sam pan zresztą to mówił.<br>- Mówiłem. Ale zgodzi się pan, że nie można czynów ludzkich mierzyć czasem, który mógłby być. Mierzy się je tym czasem, który jest. Trudno, takie jest prawo życia. Ludzie nie mają równych szans. Jedne pokolenia mogą w swoje ocalenie włożyć wysiłek mały, inne... wysiłek ponadludzki.<br>- Jednak ponadludzki! Widzi pan... A ludzie są tylko ludźmi. Działy się rzeczy wbrew naturze, to pan przyzna. I czy to jest rzeczywiście ludzkie, by potępiać tych, którzy padli ofiarą?<br>- Według mnie, tak.<br>- Nie widzi pan w tym sprzeczności?<br>- Dlaczego? Żadnej. Nie wybiera się przecież swego czasu. I żaden czas nie dostosuje się