ówcześnie major Wojska Polskiego, który natychmiast go rozpoznał. Niemniej aresztant poszedł "w zaparte". Przekazując go z Będzina do Warszawy, zalecono zachowywać szczególne środki ostrożności. Sędzia Stranzman to zalecenie zlekceważył, a konwojujący policjant - jak potem zeznał do protokółu - "nie miał nawet ustnej instrukcji na ten temat".<br>Oto jak moment ucieczki wspominał potem sam Leszczyński-Leński: "Aplikantka zaproponowała mi zaczekanie w poczekalni na powtórne badanie. Gdym skierował się ku wyjściu, zauważyłem, że od pobliskiego stolika idzie w tym samym kierunku jakiś wysoki, barczysty jegomość. W tej chwili błyskawicznie dojrzał w mej głowie plan ucieczki. Za jego plecami, niczym za tarczą ochronną, schwyciłem natychmiast