Z języka hebrajskiego Stary Testament został przełożony na język grecki w III w. p.n.e. Przekład ten, zwany Septuagintą, był podstawą pierwszych przekładów na łacinę. Św. Hieronim (347-420) wygotował nowy przekład łaciński z języka oryginału, częściowo (szczególnie w przypadku Psałterza) korzystając także z Septuaginty. Przekład św. Hieronima, zwany potocznie Wulgatą, mimo że był ostro krytykowany przez filologów i egzegetów innowierczych, został uchwałami soboru trydenckiego uznany za tekst autentyczny i kanoniczny.<br>Niechęć do Wulgaty była co najmniej dwojakiego rodzaju. Humanistów wpatrzonych w ideał łaciny Cycerona raził "nieklasyczny" i "nieelegancki" język IV/V w., reformacja zaś, zwracając się do Biblii jako