Typ tekstu: Książka
Autor: Choiński Adam
Tytuł: Jeziora kuli ziemskiej
Rok: 2000
Autor: Choiński Adam
Tytuł: Jeziora kuli ziemskiej
Rok: 2000
w strefie przydennej jego zawartość może przewyższać normalną ilość wielokrotnie.
Siarkowodór (H2S) tworzy się w przydennych warstwach wód, szczególnie zimą, gdy natlenienie wód jest utrudnione. Powstaje on w procesie gnicia białek i mikrobiologicznej redukcji siarczanów. Siarkowodór jest gazem silnie trującym, dlatego jego duże stężenie wyklucza przetrwanie form życia.
Metan (CH4) potocznie jest nazywany gazem błotnym. Jego obecność w wodzie jest efektem beztlenowego rozkładu niektórych kwasów organicznych przez bakterie metanowe. Szczególnie duże jego ilości są wydzielane w zbiornikach wypłyconych, o dużej miąższości osadów dennych. Nagromadzenie metanu pod zwartą powłoką lodową może doprowadzić do jej rozerwania, a latem, gdy łatwo przenika on do
Siarkowodór (H2S) tworzy się w przydennych warstwach wód, szczególnie zimą, gdy natlenienie wód jest utrudnione. Powstaje on w procesie gnicia białek i mikrobiologicznej redukcji siarczanów. Siarkowodór jest gazem silnie trującym, dlatego jego duże stężenie wyklucza przetrwanie form życia.
Metan (CH4) potocznie jest nazywany gazem błotnym. Jego obecność w wodzie jest efektem beztlenowego rozkładu niektórych kwasów organicznych przez bakterie metanowe. Szczególnie duże jego ilości są wydzielane w zbiornikach wypłyconych, o dużej miąższości osadów dennych. Nagromadzenie metanu pod zwartą powłoką lodową może doprowadzić do jej rozerwania, a latem, gdy łatwo przenika on do
w strefie przydennej jego zawartość może przewyższać normalną ilość wielokrotnie.<br>Siarkowodór (H<hi rend="lower">2</>S) tworzy się w przydennych warstwach wód, szczególnie zimą, gdy natlenienie wód jest utrudnione. Powstaje on w procesie gnicia białek i mikrobiologicznej redukcji siarczanów. Siarkowodór jest gazem silnie trującym, dlatego jego duże stężenie wyklucza przetrwanie form życia.<br>Metan (CH<hi rend="lower">4</>) potocznie jest nazywany gazem błotnym. Jego obecność w wodzie jest efektem beztlenowego rozkładu niektórych kwasów organicznych przez bakterie metanowe. Szczególnie duże jego ilości są wydzielane w zbiornikach wypłyconych, o dużej miąższości osadów dennych. Nagromadzenie metanu pod zwartą powłoką lodową może doprowadzić do jej rozerwania, a latem, gdy łatwo przenika on do
