powodu stałych niesnasek z panną Georges; nie było w nim miejsca dla dwóch sław.<br>Ogromną popularność (także w Londynie) przyniosła Lemaîtrowi znakomita rola w komedii Robert Macaire (grał ją od 1834 r.) - powodzenie zawdzięczał między innymi temu, że każdego wieczoru improwizował na scenie, i wstawiał do tekstu rozmaite nowe, dowcipne powiedzonka, często o podtekstach politycznych. Jako że były improwizowane i nigdy nie było wiadomo, czego wieczorem można oczekiwać, podobno jego występy spędzały sen z oczu cenzorom. Później był pierwszą gwiazdą teatru Renaissance, jako wykonawca tytułowych ról w dramatach Ruy Blas Wiktora Hugo i w Alchemiku Dumasa. W 1840 roku Lemaître wywołał