stole miejsca, Święcki przez chwilę się zawahał, czy nie powinien pierwszym kieliszkiem wznieść toastu na cześć Szczuki. Szybko jednak doszedł do przekonania, że moment nie był odpowiedni. Wszyscy na razie zajęci byli pośpiesznym nabieraniem na talerze. Półmiski z zakąskami krążyły z rąk do rąk. Święcki sam był zresztą bardzo głodny, poza tym nie znalazł w głowie ani jednego frazesu, którym by zacząć mógł przemówienie, pierwsze pamięć o tym złagodziła w nim nieco pasję - które wygłosić miał &lt;page nr=132&gt; w charakterze członka rządu. Wziął wobec tego kieliszek i pochyliwszy się przez stół w stronę Szczuki, powiedział poufnie:<br>- Wasze zdrowie, towarzyszu Szczuka!<br>- Dobra wódka nie jest