Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Dialog
Nr: 9
Miejsce wydania: Warszawa
Rok wydania: 1958
Rok powstania: 1996
reszta, która za wszystko płaci. Dziwi mnie tylko, że Olivier zrezygnował w Ryszardzie z paru scen, które dla zrozumienia działania mechanizmu są szczególnie ważne. Zrezygnował z wielkich konfrontacji. Np. opuścił wspaniałą scenę rozmowy dwóch najemnych morderców, którzy z polecenia Ryszarda mają zamordować księcia Clarence, brata królewskiego. Clarence powołuje się na prawa ludzkości, mówi, że jest bratem królewskim, a oni na to: tyś mordował, my teraz ciebie zamordujemy; tyś mordował z rozkazu króla, my ciebie też zamordujemy z rozkazu króla. Tak Shakespeare brata królewskiego równał z najemnym zbirem. Potrafił również Olivier zamknąć w jednej scenie, tak jak to zrobił Shakespeare, uwiedzenie Lady
reszta, która za wszystko płaci. Dziwi mnie tylko, że Olivier zrezygnował w <name type="tit">Ryszardzie</> z paru scen, które dla zrozumienia działania mechanizmu są szczególnie ważne. Zrezygnował z wielkich konfrontacji. Np. opuścił wspaniałą scenę rozmowy dwóch najemnych morderców, którzy z polecenia Ryszarda mają zamordować księcia Clarence, brata królewskiego. Clarence powołuje się na prawa ludzkości, mówi, że jest bratem królewskim, a oni na to: tyś mordował, my teraz ciebie zamordujemy; tyś mordował z rozkazu króla, my ciebie też zamordujemy z rozkazu króla. Tak Shakespeare brata królewskiego równał z najemnym zbirem. Potrafił również Olivier zamknąć w jednej scenie, tak jak to zrobił Shakespeare, uwiedzenie Lady
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego