między katolikami a protestantami. Mieli sukcesję apostolską i zachowywali w nienaruszonej postaci to, co jedni wypaczyli (katolicy), a drudzy w ogóle utracili (protestanci). Protestanci, którzy przyjmowali zasadę sądu prywatnego i nie uznawali autorytetu Tradycji, z natury rzeczy nie mogli być dziedzicami Ojców. &lt;q&gt;"Chrześcijaństwem historycznym nie jest protestantyzm. Jeśli kiedykolwiek była prawda zupełnie pewna, to ta. Zanurzyć się głęboko w historię, to przestać być protestantem"&lt;/&gt; - pisał w "Rozwoju doktryny chrześcijańskiej".<br><br> Może będzie to zaskakujące, ale pierwszy moment zwątpienia w słuszność własnej postawy stał się udziałem Newmana stosunkowo późno, gdy znajdował się on u szczytu wpływów i powodzenia w Kościele anglikańskim. Publikowanie kolejnych