muszą być uwzględniane pewne subtelności w prowadzeniu rozpoznania lotniczego. Podczas chociażby rozpoznania radioelektronicznego zwykle przestrzega się wymogu stosowania dużych wysokości. Tymczasem ta duża wysokość nie zawsze ułatwia fotografowanie rozpoznawanych obiektów naziemnych w odpowiedniej skali, a czasem w ogóle je uniemożliwia.<br>Wykorzystując z kolei możliwości pokładowych stacji radiolokacyjnych obserwacji bocznej lub precyzyjnego rozpoznania radioelektronicznego, załogi zobligowane są do skrupulatnego utrzymywania określonych jeszcze na ziemi, przed realizacją misji, parametrów: lot bez przechyleń, szybowania czy wznoszenia oraz bez odchyleń od obliczonego kursu. Każde odchylenie bowiem pogarsza jakość uzyskiwanego obrazu radiolokacyjnego i prowadzi w konsekwencji do znaczących błędów w precyzyjnym określaniu miejsc pracy rozpoznawanych środków