I ten ład słońca wśród bezładu cieni,<br>I najście ciszy nagłe, niespokojne,<br>Woń róż, śpiew ptaków i dwie dusze znojne.<br><br>A jeśli jeszcze, prócz duszy i ciała,<br>Jest w tym ogrodzie jakaś róża trzecia,<br>Której purpura przetrwa znów stulecia,<br>To wszakże ona też nam w piersi pała - <br>Ta róża trzecia, prócz duszy i ciała!&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt; ROK NIEISTNIENIA &lt;/&gt;<br><br>Nadchodzi rok nieistnienia, nadchodzi straszne bezkwiecie,<br>W tym roku wszystkie dziewczęta wyginą, niby<br> motyle,<br>Ja pierwsza blednę samochcąc i umrzeć muszę za chwilę -<br>I już umieram - o, spojrzyj! - i już mnie nie ma na świecie!<br><br>Ucz się pożądać mej śmierci, ponętne pieścić nietrwanie,<br>Całować mrzonkę