obrotowych i subwencji podmiotowych. W ramach naszego modelu oznaczało to skasowanie podatku t, co pociąga za sobą względny wzrost opłacalności produkcji B w stosunku do produkcji A. Przy utrzymaniu pełnego zatrudnienia, urynkowienie gospodarki zamkniętej wywołałoby spadek produkcji do poziomu x<hi rend="upper">C</>, przy czym produkcja A spadłaby z FG do IH, a produkcja B wzrosłaby z OF do OI. Realny produkt narodowy, mierzony metodą Laspeyresa, spadłby do poziomu OH (rys. 3). Poziom życia ludności, mierzony metodą Hicksa, wzrósłby jednak: na rys. 3 punkt x<hi rend="upper">C</> leży na wyższej krzywej obojętności, niż punkt X*. W rzeczywistości sztywności systemu, a w pierwszym rzędzie niedoskonałości zarówno rynku