podnosząc brwi w wyrazie zaskoczenia i dezaprobaty. W tym domu jej słowa stanowiły prawa i nie musiała ich uzasadniać. Poczuła jednak jakiś upór w łagodnej zwykle Joannie, więc uzasadniła:<br>- W naszej rodzinie nikt nigdy nie biegał - powiedziała z wyższością w głosie. - Grywamy w tenisa, w golfa, ale nie uprawiamy tak prostackich sportów.<br>Joanna wycofała się do swojego pokoju. <br><br><br>Joanna z niecierpliwością czekała na liszki. Była pewna, że już powinny być, zawsze pojawiały się o tej porze. Codziennie przed pójściem do szkoły uważnie wpatrywała się w drzewo, po szkole obchodziła je wielokrotnie i nic. Liszek nie było. O tej porze roku niemal