do pokonania, cała reszta, proszę bardzo - człowiek toczy się jak popchnięta drezyna, prawda, wujku, aż do momentu, kiedy na horyzoncie pojawi się górka..." Tak umajałem sobie pokonywanie górki, na której zboczach tkwili żebracy. Ciekawe, dlaczego sobie tak ukochali tę górkę. Nawet stara "baba dom" - kwiaciarka (podobno była w młodości wziętą prostytutką, bo była piękna... Tak, rzeczywiście musiała być piękna, nawet teraz jest w pewnym sensie piękna, mimo tej całej degradacji wypełzłej na twarz, z której zdarto coś, co się porozumiewa z człowiekiem, nawet nie wiadomo, czy ona posługuje się ludzką mową... Siedziała na asfalcie szeroko i rozłożyście, jakby się rozprysła, jakby