a także sprawy tożsamości Jezusa Ewangelii św. Jana i ewangelii synoptycznych. &lt;page nr=288&gt; <br>((...)) Znów odsłoni się ona aktem wyjścia naprzeciw oprawcom w momencie pojmowania, a potem podczas całego procesu. Śmierć nie jest dla Niego ani zaskoczeniem, ani przypadkiem. Przeżywa ją jako wartość, przy czym rzeczą obojętną jest, czy odsłania nam ją akt prowokacji czy akt posłuszeństwa.<br>W tym punkcie jesteśmy zmuszeni uczynić uwagę krytyczną pod adresem koncepcji Nietzschego, który dostrzegając również rys prowokacji śmierci przez Jezusa, dopatrzył się w Jezusie czegoś w rodzaju "tęsknicy za śmiercią". Pisał: &lt;q&gt;"On poznał zaledwie łzy i posępność Hebrajczyka, tudzież nienawiść dobrych i sprawiedliwych - ów Hebrajczyk Jezus; i