Karolek wynurzyli się z ciemności obok szalejącego ze zdenerwowania Stefana.<br>- Gdzieście byli?! - wrzasnął z furią na ich widok. - Janusz po was poszedł, idźcie po niego!!!<br>Otumaniony nieco taplaniem w bagnie Karolek posłusznie ruszył po Janusza, przełażąc pod wagonem, podczas gdy śmiertelnie zaniepokojony Janusz, nie znalazłszy przyjaciół, pod innym końcem wagonu przełaził z powrotem. Ujrzawszy samotną Barbarę bez chwili namysłu ruszył po raz drugi na tamtą stronę, zgubił garb i wreszcie natknął się szczęśliwie na wracającego Karolka.<br>Oczekujący końca tej osobliwej promenady, Stefan zaczął rwać włosy z głowy.<br>- Chryste Panie, co oni robią, ten pociąg ruszy!!!...<br>Pociąg jednak stał ciągle, przed parowozem