wzorzec zaprezentował w wersji socrealistycznej Igor Newerly w &lt;name type="tit"&gt;Pamiątce z Celulozy&lt;/&gt;.<br>Można by rzec, że dawny podział na "miecz i łokieć" (tytuł powieści historycznej Wiktora Gomulickiego) zamienił się na młot i zarękawek, co oczywiście jest uproszczeniem, jakże znamiennym dla powieści produkcyjnej lat stalinowskich, a także części lewicującej literatury międzywojnia. Jeśli przed wiekami w wyższej cenie była umiejętność posługiwania się mieczem niż księgami (kupieckimi lub filozoficznymi), to w okresie "błędów i wypaczeń" wiele się zmieniło, ponieważ szpadel czy kielnia jawiły się także jako narzędzie pracy i walki, a wynurzenia klerków zastąpił &lt;name type="tit"&gt;Notatnik agitatora&lt;/&gt;, jednoznaczny w swojej nakazowej tendencyjności. Ale przecież już Karol Szajnocha