było ciemne i zabobonne. Grzech, mówili, nie pomóc. Ale Podorewski był filozofem. Czyż można było, myślał, cokolwiek tu pomóc? Chyba że tylko przez skrócenie męki... Nie chodziło mu o pieniądze, które ewentualnie po nich zostaną. Przecież był i bez tego bogaty. Chociaż, jeśli miałyby dostać się Niemcom, myślał, albo zupełnie przepaść... Podorewski był filozofem.<br>Z rana ludzie widzieli, jak do tej samej ciężarówki, którą powieziono Abla i Manesa, wsadzono również starego, Żyda z małym chłopcem, jego wnuczkiem. Podobno ten stary Żyd zaczął prosić, żeby ich puścili, że, nie o niego im chodzi, tylko o wnuczka. "Co my możemy poradzić, kiedy wy