przede wszystkim komediopisarze oświecenia, czego najlepszym przykładem Zabłocki), zachowując z oryginału tylko "plantę i intrygę". Zasada polonizowania jest tu deklaracją ciągłości kultury i prawa do oryginalnego przetwarzania tradycji. Filemon z Aten (ok. 361-263 p.n.e.) był autorem około stu komedii, z których tylko dwie zachowały się właśnie w przeróbce Plauta: obok Kupca (Emporos, Mercator) wziął Plaut od swego greckiego poprzednika Skarb (Thesauron) i przerobił go, przenosząc akcję do Rzymu. Tak powstał Trinummus. Ciekliński zrobił to z Plautem, co ów z Filemonem. Humanizm szesnastowieczny tak traktował puściznę po Rzymie jak Rzym po Grecji.<br>Bohaterami polskiej komedii są: "Sędzisławski i Dobrochowski